Dvadeseti vijek

I vijek taj prođe, prepun bješe boli,

ko nijedan vijek ljudskoga roda.

Nebrojene barele suza proli

- ko prljava što se prolijeva voda.

Stotine milijuna zaglavi u krvi,

diljem cijeloga svijeta, naroda sviju.

Dva velika sraza - drugi i prvi

i učestali mali što u sebi kriju,

količinu žrtve da se mute glave.

Bješe vijek laži, lažaca vrijeme,

rodoljublja lažnog, lažne slave.

Grabež vlasti, preko žrtve na tjeme,

on da se popne, makar brdom mrtvi'.

A nebo se klanjalo, klanjalo žrtvi!

          *       *        *